Oesterstout & Scheermesjes

Zo’n 2.5 week geleden had ik een hoop schaaldieren besteld via Gerard van Es. Want ja, als je je wilt verdiepen in foodpairing dan kom je zowel in de wijn- als in de bierwereld de vis danwel andere zeedieren al gauw tegen. De hoofdzaak van m’n zoektocht was het vinden van Hollandse garnalen voor bij de Rodenbach, maar uiteindelijk kwam er een heel zeebanket uit, waar we de dinsdag daarop volop van hebben mogen genieten (het verslag daar van staat hier). Een van de overblijfsels die week waren twee flesjes Oesterstout en een pak Scheermessen. Nou, dat moet wel te combineren zijn, nietwaar..

Allereerst de proefnotaties van het bier zelf:

_DSC0378-1

Naam: Scheldebrouwerij Oesterstout
Brouwerij: Scheldebrouwerij
Stijl: Imperial Stout
Alc Vol.: 8,5%
Afkomst: Meer, België

Waar verkregen: Jumbo Bastiaansplein, Delft
Hoe geschonken: Uit fles, 33cl (statiegeld)
Waar gedronken: Thuis

Dit is een bier met een echt Hollandsch Zeekarakter. Ook al staat de brouwerij tegenwoordig in België, de roots van de Zeeuwse kust blijft alom vertegenwoordigd. Tijdens het brouwproces wordt de wort van dit bier over oesterschelpen gepompt, wat dit misschien wel de meest ziltige uit het arsenaal maakt. Ik zal echter de rest ook eens uitgebreid moeten proeven om dat te kunnen bevestigen danwel te ontkennen.

Proefnotaties

Uiterlijk:
Donkerroodbruin, mistig, lichte carbonatie. 1.5 Vinger beige schuimkraag wat snel afzakt tot een dunne ring.
Aroma:
Chocola, gebrande mout, rozijntjes, vanille
Mondgevoel:
Medium body, goed doordrinkbaar
Smaak:
Opvallende zilttoon in de voorhoede gedragen door een gebrande zoetige mout, tintjes chocola, plakkerig zoetje (rozijn\bruine suiker) op het eind wat in de vrij lange nasmaak blijft hangen samen met een subtiel bittertje en het zilt

Conclusie:
Een zeer prettige en goed drinkbare stout. Het gebruik van oesters tijdens de bereiding is niet alleen een gimmick; het zilt geeft het bier een mooi karakter en is daarom ook prima geschikt voor bij een maaltijd met zeedieren. Maar dat hoeft niet, je kan het ook prima los drinken natuurlijk.


En hoe werkt dat nou samen met scheermesjes? Nouja, allereerst was dit de eerste keer dat ik scheermesjes in huis had, dus eerst maar eens kijken hoe ik zo’n ding moet ontleden. Dat gaat ongeveer zo:
1) Doe doe scheermesjes ongeveer een minuut lang in kokend water of in een koekenpan met een beetje olie. Laat ze er zeker niet te lang in zitten anders wordt het vlees te taai en smaakt het niet meer zo lekker. De schelpen gaan dan open en je kan ze uit hun schulp manoeuvreren. Spoel alles daarna nog even goed af zodat er geen zand in je eten komt.
2) Gebruik voor het ontleden een mes met een scherpe punt. Als je de schelpjes zelf wilt gebruiken zorg wees dan voorzichtig dat ze niet breken. In mijn geval maakte het niet uit, had ik besloten.
3) Het spreekt redelijk voor zich wat je moet verwijderen van het beestje. De pruttige ingewanden en het kopje er af, het witte vlees wat eigenlijk al vanzelf naar buiten komt is waar het om gaat.

En dan, wat doe je er dan mee? Welnu, dit was eigenlijk mijn kliekjesavond dus ik heb er twee dingen mee uitgeprobeerd:

Ronde 1: Eiernoodles geweekt in de overgebleven vocht van de mossel-met-groenten-en-guldendraak van afgelopen dinsdag. Scheermesjes heel kort opgebakken met knoflook in de koekenpan. Was een grappige combinatie, het zoete van de mosselsap sloot goed aan bij die van de oesterstout. Zilt en hartigheid van de scheermesjes waren prima, volgens mij was het niet te taai geworden. Of misschien een klein beetje? Eens kijken hoe we dat met de overgebleven scheermesjes gaan oplossen..

Ronde 2: Scheermesjes en shii-take kort opgebakken in knoflook en daarna een uurtje laten weken in de oesterstout. Dit gaf wel een mooi effect: De scheermesjes worden zachter en neigen qua smaak meer naar mosselen. Er gaat wel wat van de hartigheid van het scheermessenvlees verloren, maar de shii-take weet dat nog best leuk te compenseren. En ja, dat gaat prima met het bier samen eigenlijk, naar mijn beleving was er niet veel uit balans.

En zo kan je leuk experimenteren op een avond. Probeer het ook eens uit, zou ik zo zeggen (en alvast eet smakelijk)!

Proefavond: Rodenbach & grijze garnalen, Rodenbach & mosselen, Averbode\Oesterstout & oesters

Wat werkt, wat werkt niet? Dat is altijd de vraag tijdens een avondje smaken ontdekken en een leuke vraag om pogen te beantwoorden. Toen ik begin dit jaar ergens las dat Rodenbach en grijze garnalen (aka Hollandse garnalen) een heuse nationale delicatesse in België is dacht ik maar één ding: Dat moet op de proef gesteld worden! Zodoende was het tijd om eens iets te regelen.
Dinsdagavond was het zo ver. Het was een gezellige avond thuis met vrienden wat betekent dat ik eigenlijk geen notities of foto’s maakte en dat het ook niet helemaal methodisch verliep, maar ik zal desondanks proberen een samenhangend verslagje neer te zetten 😉

Uiteindelijk bestond het eetgedeelte van de avond uit een gemengd banket waar heen en weer uit gekozen kon worden met bieren die rondom het thema erbij bedacht waren:

Hoofdingrediënten:

  •  Grijze garnalen (besteld via van Es)
  •  Mosselen (Jumbo) gekookt in Gulden Draak en soepgroenten
  • Zeeuwse creuse Oesters (Hanos)

Bijzaken:

  •  Broccoli, gemengde winterpaddestoelen met uitjes en rozemarijn, haricots vers, foccacia, Gemengde sla met rucola en snijbiet, diverse sauzen.

Hier volgt een lijstje met de meest coherente pairings-ondervindingen:

Combinatie 1 (topkoks mogen nu wegkijken)

Spijs: Hollandse garnalen met mayonaise
Bier: Rodenbach/Rodenbach vintage 2012

Het begon allemaal met een bord vol: Garnalen, foccacia, broccoli, salade, haricots vers, mayonaise, peper. Al gauw bleek dat de peper te overheersend was, zonde van die mooie garnaaltjes. De sla gaat wel, mits je weinig gebruikt (minder dan op het bord ligt hier) want rucola is nou eenmaal sterk van smaak. Voor de paddestoelen geldt ook dat de smaak (umami) sterk naar voren komt, dus ook niet te veel gebruiken en dan gaat het goed. Zowel de slechts kort gekookte broccoli als de haricots vers hadden het voordeel dat ze enigszins neutraliserend werken en ook nog een beetje de maag weten te vullen. Geen onaardige aanvulling.

Uiteindelijk bleek de beste combinatie sterk op het less is more principe te steunen: Garnalen, mayonaise en een Rodenbach. Meer niet, broodje is ook niet nodig. Dan werken de smaken perfect op elkaar in en begrijp je wat die Belgen er nou zo goddelijk aan vinden. Het zoete van de garnaal wat ideaal balanceert met het fruitige van het bier, het zure van de mayonaise (mogelijk dat het met whiskysaus iets minder fris zou zijn geweest in dit geval) en het zuur van de Rodenbach eveneens en in alledrie de elementen een zekere romigheid die het allemaal met elkaar verbindt. Mooi spul. Je kan ook prima een Rodenbach vintage 2012 gebruiken, al heeft die wel iets meer de neiging om te overheersen wegens meer houtigheid en zuur. Probeer het maar eens uit zou ik zo zeggen, het bier alleen al is erg goed.

Combinatie 2

Spijs: Mosselen gekookt met soepgroenten en Gulden Draak
Bier: Rodenbach Vintage 2012

De mosselen met Gulden Draak kwamen een beetje spontaan in het menu, maar bleek een leuke vinding te zijn. Ik moest even nadenken over wat voor bier daar bij zou moeten (Gulden Draak zou wat zwaar zijn gevallen, qua alcohol en sterke karameltonen), maargoed de Rodenbach stond toch nog open dus laten we die dan maar doen.
‘Ja doe maar, dan komt het zuur van de Rodenbach mooi naar voren’ zei de kok in kwestie half spottend, maar zo werkte het inderdaad wel. De zoete tonen van de zachte mosselen namen de zoete tonen van de Rodenbach weg en meer bitter en zuur kwam naar voren (en dit was al de zuurdere 2012 variant). Zo kan je dus van een Rodenbach een milde geuze maken, grappig. En lekker natuurlijk!

Verder bleken de paddestoelen en broccoli ook geen slechte keus bij de mosselen, maar ik kon me ook hier het beste op de smaken concentreren als er weinig op het bord lag. Eigenlijk zat er al genoeg smaak in de mosselen alleen, er hoefde niks meer bij. Wederom een genietmomentje.

Combinatie 3

Spijs: Zeeuwse creuse Oesters
Bier: Abdij Averbode/Scheldebrouwerij Oesterstout

Inmiddels was de Rodenbachfase wel zo’n beetje voorbij en werd de Averbode aangebroken. Een op zichzelf al een erg goed biertje waar ik kennis mee had gemaakt tijdens de Masterclass van Fiona eind vorige maand. Toen bedacht ik me dat dat wel eens lekker met mosselen zou kunnen zijn.. of met oesters misschien!
Het bleek een goede keus en wat mij betreft ook wel de winnaar van de avond. Het metalige zout en zilt van de oesters sloot prima aan op het licht zwavelige en gistige blonde bier. De frisse hop en fruittoontjes zorgden dan weer voor wat contrast, zoals champagne dat bijvoorbeeld ook kan doen. En dan mooie koolzuur om de gelukkig niet al te snotterige oester naar binnen te dragen. Heerlijk.

Uiteraard moest ook wel even de oesterstout met de oesters uitgeprobeerd worden, daar had ik het voor in huis gehaald. De zilten van het bier en van de oesters vonden elkaar aardig, het zoet nam veel van de toch wel redelijk zoute oesters weg en maakte het geheel een zachtere ervaring. Ik was wel nog een beetje te veel onder de indruk van de frisse gistige Averbode om om te schakelen naar een donker zoetziltige stout, maar dat de combinatie oesterstout-mosselen prima werkt dat bleek al te goed. Dat vraagt om een rematch.!

Dit waren wat praktijkvoorbeelden van hoe dat kan gaan, zo’n experimentele proefavond. De gasten waren in elk geval erg tevreden en ik ook, alleen daarom was het al een goede avond. Er zijn nog wat scheermessen en Noorse garnalen over, dus er kan nog wat uitgeprobeerd worden deze week. Jum!

Proefavond: Rodenbach & grijze garnalen, Rodenbach & mosselen, Averbode\Oesterstout & oesters

Wat werkt, wat werkt niet? Dat is altijd de vraag tijdens een avondje smaken ontdekken en een leuke vraag om pogen te beantwoorden. Toen ik begin dit jaar ergens las dat Rodenbach en grijze garnalen (aka Hollandse garnalen) een heuse nationale delicatesse in België is dacht ik maar één ding: Dat moet op de proef gesteld worden! Zodoende was het tijd om eens iets te regelen.
Dinsdagavond was het zo ver. Het was een gezellige avond thuis met vrienden wat betekent dat ik eigenlijk geen notities of foto’s maakte en dat het ook niet helemaal methodisch verliep, maar ik zal desondanks proberen een samenhangend verslagje neer te zetten 😉

Uiteindelijk bestond het eetgedeelte van de avond uit een gemengd banket waar heen en weer uit gekozen kon worden met bieren die rondom het thema erbij bedacht waren:

Hoofdingrediënten:

  •  Grijze garnalen (besteld via van Es)
  •  Mosselen (Jumbo) gekookt in Gulden Draak en soepgroenten
  • Zeeuwse creuse Oesters (Hanos)

Bijzaken:

  •  Broccoli, gemengde winterpaddestoelen met uitjes en rozemarijn, haricots vers, foccacia, Gemengde sla met rucola en snijbiet, diverse sauzen.

Hier volgt een lijstje met de meest coherente pairings-ondervindingen:

Combinatie 1 (topkoks mogen nu wegkijken)

Spijs: Hollandse garnalen met mayonaise
Bier: Rodenbach/Rodenbach vintage 2012

Het begon allemaal met een bord vol: Garnalen, foccacia, broccoli, salade, haricots vers, mayonaise, peper. Al gauw bleek dat de peper te overheersend was, zonde van die mooie garnaaltjes. De sla gaat wel, mits je weinig gebruikt (minder dan op het bord ligt hier) want rucola is nou eenmaal sterk van smaak. Voor de paddestoelen geldt ook dat de smaak (umami) sterk naar voren komt, dus ook niet te veel gebruiken en dan gaat het goed. Zowel de slechts kort gekookte broccoli als de haricots vers hadden het voordeel dat ze enigszins neutraliserend werken en ook nog een beetje de maag weten te vullen. Geen onaardige aanvulling.

Uiteindelijk bleek de beste combinatie sterk op het less is more principe te steunen: Garnalen, mayonaise en een Rodenbach. Meer niet, broodje is ook niet nodig. Dan werken de smaken perfect op elkaar in en begrijp je wat die Belgen er nou zo goddelijk aan vinden. Het zoete van de garnaal wat ideaal balanceert met het fruitige van het bier, het zure van de mayonaise (mogelijk dat het met whiskysaus iets minder fris zou zijn geweest in dit geval) en het zuur van de Rodenbach eveneens en in alledrie de elementen een zekere romigheid die het allemaal met elkaar verbindt. Mooi spul. Je kan ook prima een Rodenbach vintage 2012 gebruiken, al heeft die wel iets meer de neiging om te overheersen wegens meer houtigheid en zuur. Probeer het maar eens uit zou ik zo zeggen, het bier alleen al is erg goed.

Combinatie 2

Spijs: Mosselen gekookt met soepgroenten en Gulden Draak
Bier: Rodenbach Vintage 2012

De mosselen met Gulden Draak kwamen een beetje spontaan in het menu, maar bleek een leuke vinding te zijn. Ik moest even nadenken over wat voor bier daar bij zou moeten (Gulden Draak zou wat zwaar zijn gevallen, qua alcohol en sterke karameltonen), maargoed de Rodenbach stond toch nog open dus laten we die dan maar doen.
‘Ja doe maar, dan komt het zuur van de Rodenbach mooi naar voren’ zei de kok in kwestie half spottend, maar zo werkte het inderdaad wel. De zoete tonen van de zachte mosselen namen de zoete tonen van de Rodenbach weg en meer bitter en zuur kwam naar voren (en dit was al de zuurdere 2012 variant). Zo kan je dus van een Rodenbach een milde geuze maken, grappig. En lekker natuurlijk!

Verder bleken de paddestoelen en broccoli ook geen slechte keus bij de mosselen, maar ik kon me ook hier het beste op de smaken concentreren als er weinig op het bord lag. Eigenlijk zat er al genoeg smaak in de mosselen alleen, er hoefde niks meer bij. Wederom een genietmomentje.

Combinatie 3

Spijs: Zeeuwse creuse Oesters
Bier: Abdij Averbode/Scheldebrouwerij Oesterstout

Inmiddels was de Rodenbachfase wel zo’n beetje voorbij en werd de Averbode aangebroken. Een op zichzelf al een erg goed biertje waar ik kennis mee had gemaakt tijdens de Masterclass van Fiona eind vorige maand. Toen bedacht ik me dat dat wel eens lekker met mosselen zou kunnen zijn.. of met oesters misschien!
Het bleek een goede keus en wat mij betreft ook wel de winnaar van de avond. Het metalige zout en zilt van de oesters sloot prima aan op het licht zwavelige en gistige blonde bier. De frisse hop en fruittoontjes zorgden dan weer voor wat contrast, zoals champagne dat bijvoorbeeld ook kan doen. En dan mooie koolzuur om de gelukkig niet al te snotterige oester naar binnen te dragen. Heerlijk.

Uiteraard moest ook wel even de oesterstout met de oesters uitgeprobeerd worden, daar had ik het voor in huis gehaald. De zilten van het bier en van de oesters vonden elkaar aardig, het zoet nam veel van de toch wel redelijk zoute oesters weg en maakte het geheel een zachtere ervaring. Ik was wel nog een beetje te veel onder de indruk van de frisse gistige Averbode om om te schakelen naar een donker zoetziltige stout, maar dat de combinatie oesterstout-mosselen prima werkt dat bleek al te goed. Dat vraagt om een rematch.!

Dit waren wat praktijkvoorbeelden van hoe dat kan gaan, zo’n experimentele proefavond. De gasten waren in elk geval erg tevreden en ik ook, alleen daarom was het al een goede avond. Er zijn nog wat scheermessen en Noorse garnalen over, dus er kan nog wat uitgeprobeerd worden deze week. Jum!

Proefavond: Rodenbach & grijze garnalen, Rodenbach & mosselen, Averbode\Oesterstout & oesters

Wat werkt, wat werkt niet? Dat is altijd de vraag tijdens een avondje smaken ontdekken en een leuke vraag om pogen te beantwoorden. Toen ik begin dit jaar ergens las dat Rodenbach en grijze garnalen (aka Hollandse garnalen) een heuse nationale delicatesse in België is dacht ik maar één ding: Dat moet op de proef gesteld worden! Zodoende was het tijd om eens iets te regelen.
Dinsdagavond was het zo ver. Het was een gezellige avond thuis met vrienden wat betekent dat ik eigenlijk geen notities of foto’s maakte en dat het ook niet helemaal methodisch verliep, maar ik zal desondanks proberen een samenhangend verslagje neer te zetten 😉

Uiteindelijk bestond het eetgedeelte van de avond uit een gemengd banket waar heen en weer uit gekozen kon worden met bieren die rondom het thema erbij bedacht waren:

Hoofdingrediënten:

  •  Grijze garnalen (besteld via van Es)
  •  Mosselen (Jumbo) gekookt in Gulden Draak en soepgroenten
  • Zeeuwse creuse Oesters (Hanos)

Bijzaken:

  •  Broccoli, gemengde winterpaddestoelen met uitjes en rozemarijn, haricots vers, foccacia, Gemengde sla met rucola en snijbiet, diverse sauzen.

Hier volgt een lijstje met de meest coherente pairings-ondervindingen:

Combinatie 1 (topkoks mogen nu wegkijken)

Spijs: Hollandse garnalen met mayonaise
Bier: Rodenbach/Rodenbach vintage 2012

Het begon allemaal met een bord vol: Garnalen, foccacia, broccoli, salade, haricots vers, mayonaise, peper. Al gauw bleek dat de peper te overheersend was, zonde van die mooie garnaaltjes. De sla gaat wel, mits je weinig gebruikt (minder dan op het bord ligt hier) want rucola is nou eenmaal sterk van smaak. Voor de paddestoelen geldt ook dat de smaak (umami) sterk naar voren komt, dus ook niet te veel gebruiken en dan gaat het goed. Zowel de slechts kort gekookte broccoli als de haricots vers hadden het voordeel dat ze enigszins neutraliserend werken en ook nog een beetje de maag weten te vullen. Geen onaardige aanvulling.

Uiteindelijk bleek de beste combinatie sterk op het less is more principe te steunen: Garnalen, mayonaise en een Rodenbach. Meer niet, broodje is ook niet nodig. Dan werken de smaken perfect op elkaar in en begrijp je wat die Belgen er nou zo goddelijk aan vinden. Het zoete van de garnaal wat ideaal balanceert met het fruitige van het bier, het zure van de mayonaise (mogelijk dat het met whiskysaus iets minder fris zou zijn geweest in dit geval) en het zuur van de Rodenbach eveneens en in alledrie de elementen een zekere romigheid die het allemaal met elkaar verbindt. Mooi spul. Je kan ook prima een Rodenbach vintage 2012 gebruiken, al heeft die wel iets meer de neiging om te overheersen wegens meer houtigheid en zuur. Probeer het maar eens uit zou ik zo zeggen, het bier alleen al is erg goed.

Combinatie 2

Spijs: Mosselen gekookt met soepgroenten en Gulden Draak
Bier: Rodenbach Vintage 2012

De mosselen met Gulden Draak kwamen een beetje spontaan in het menu, maar bleek een leuke vinding te zijn. Ik moest even nadenken over wat voor bier daar bij zou moeten (Gulden Draak zou wat zwaar zijn gevallen, qua alcohol en sterke karameltonen), maargoed de Rodenbach stond toch nog open dus laten we die dan maar doen.
‘Ja doe maar, dan komt het zuur van de Rodenbach mooi naar voren’ zei de kok in kwestie half spottend, maar zo werkte het inderdaad wel. De zoete tonen van de zachte mosselen namen de zoete tonen van de Rodenbach weg en meer bitter en zuur kwam naar voren (en dit was al de zuurdere 2012 variant). Zo kan je dus van een Rodenbach een milde geuze maken, grappig. En lekker natuurlijk!

Verder bleken de paddestoelen en broccoli ook geen slechte keus bij de mosselen, maar ik kon me ook hier het beste op de smaken concentreren als er weinig op het bord lag. Eigenlijk zat er al genoeg smaak in de mosselen alleen, er hoefde niks meer bij. Wederom een genietmomentje.

Combinatie 3

Spijs: Zeeuwse creuse Oesters
Bier: Abdij Averbode/Scheldebrouwerij Oesterstout

Inmiddels was de Rodenbachfase wel zo’n beetje voorbij en werd de Averbode aangebroken. Een op zichzelf al een erg goed biertje waar ik kennis mee had gemaakt tijdens de Masterclass van Fiona eind vorige maand. Toen bedacht ik me dat dat wel eens lekker met mosselen zou kunnen zijn.. of met oesters misschien!
Het bleek een goede keus en wat mij betreft ook wel de winnaar van de avond. Het metalige zout en zilt van de oesters sloot prima aan op het licht zwavelige en gistige blonde bier. De frisse hop en fruittoontjes zorgden dan weer voor wat contrast, zoals champagne dat bijvoorbeeld ook kan doen. En dan mooie koolzuur om de gelukkig niet al te snotterige oester naar binnen te dragen. Heerlijk.

Uiteraard moest ook wel even de oesterstout met de oesters uitgeprobeerd worden, daar had ik het voor in huis gehaald. De zilten van het bier en van de oesters vonden elkaar aardig, het zoet nam veel van de toch wel redelijk zoute oesters weg en maakte het geheel een zachtere ervaring. Ik was wel nog een beetje te veel onder de indruk van de frisse gistige Averbode om om te schakelen naar een donker zoetziltige stout, maar dat de combinatie oesterstout-mosselen prima werkt dat bleek al te goed. Dat vraagt om een rematch.!

Dit waren wat praktijkvoorbeelden van hoe dat kan gaan, zo’n experimentele proefavond. De gasten waren in elk geval erg tevreden en ik ook, alleen daarom was het al een goede avond. Er zijn nog wat scheermessen en Noorse garnalen over, dus er kan nog wat uitgeprobeerd worden deze week. Jum!

Bezocht: Masterclass – Jopen Bier & Chocolade

Na de bier met chocolade thuisexperiment van vorige blogpost was ik wel nieuwsgierig naar hoe het nou eigenlijk officieel moet, zo’n pairing en proeverij. Zodoende belandde ik afgelopen woensdagavond (11 jan) in de Jopenkerk in Haarlem. Bier en kaas, bier en oesters, bier en chocolade. Van alledrie de ‘hoofdpairings’ heeft Jopen proefavonden, en ik begon met het toetje. Omdat het kan (en de rest was verder weg in dit jaar gepland). Het lastigste onderdeel om mee te beginnen, zo werd me gezegd toen ik zei dat dit vrijwel m’n eerste officiële bier-spijs proeverij is. Geeft niet, ik sta overal voor open..

De avond bestond uit zes verschillende bieren, elk met een zorgvuldig geselecteerde bonbon erbij. In de basis van elke ronde zat een samenspel van de bitters; cacao versus hop.  Daar bovenop werd per bier weer op een aparte manier gespeeld met alle eigenschappen en hun balansen. Van fruitig tot peperig tot speculaas; wat wil je naar voren halen en hoe werkt dat dan? Smaken verschillen in detail altijd per persoon, maar dit is wat ik er met mijn huidige smakenkennis uit heb kunnen halen:

Het programmaboekje.
Het programmaboekje

De geproefde bieren en chocolades

RONDE 1:
Jopen Hoppenbier. Blond bier,  6.8%. Geschonken uit karaf. Een bitter blondje met redelijk dunne body. Grassig, citrusfruit, niks mis mee. Werd geserveerd met een ‘Sinas Truffel Puur‘. Een vrij melkromige bonbon, er leek minder cacao in te zitten dan in de rest van het menu. Dat maakte het samen met de vulling lekker romig, maar in combinatie met het bier nam het wat van het fruitige karakter van het bier weg. Ik denk dat als het sinaasappelgedeelte sterker was geweest dat dat niet zou zijn gebeurd. Nu werd het een (nog) luchtig(er) biertje, maar ook minder spannend.

RONDE 2:
Jopen Mooie Nel IPA. IPA, 6.5%. Geschonken uit karaf. Sterke hoparoma’s, lekker vol en fruitig. Sinaasappel, citrus, grapefruit, friszurig. Werd geserveerd met een ‘Robijn‘. Het was fijn om nu ‘echte’ chocola te proeven, lekker bitter met minimaal 70% cacao. En ook de vulling was ‘echte’ framboos; niet te zoet en met pitjestextuur. Het frisse fruitige van de vulling speelde mooi samen met de grapefruit hoptonen van de Mooie Nel. Het meer harsige karakter werd daardoor iets naar achter gedreven, maar dat vond ik juist wel leuk eigenlijk. Het bitter van de caco en het bitter van de hop vibreerden goed met elkaar. Wat mij betreft was dit de lekkerste combinatie van deze avond.

RONDE 3:
Sumatra IPA. IPA met koffie, 6%. Geschonken vanuit fles. Een meer experimenteel biertje van Jopen dat inderdaad een beetje smaakt alsof er koffie in de IPA is geknoeid. Desondanks niet per sé verkeerd en een goed drinkbare, relatief romige body voor een IPA. Dit bier werd geserveerd met de ‘Orange Puur’, wederom een lekker bittere chocolade en een goed gebalanceerde kruidnagel en sinaasappel. Laatste twee ingrediënten werd eigenlijk samen 1 smaak  (kruidsinas, nagelappel klinkt niet zo lekker). De bitters van het bier en de chocolade werkten prima samen, de kruidnagel kwam ergens bij m’n neus weer lekker naar boven en de sinaasappel bleef ergens in het midden hangen.

RONDE 4:
Ongelovige Thomas. Russian Imperial Quad, 10%. Geschonken uit karaf. Een mooi stroperige, moutige quadrupel met karameltonen en donker fruit. Werd geserveerd met de ‘Speculaas Melk‘, een titel die het chocola eigenlijk al omschrijft. Het kruidige van de speculaas en gember versterkt het kruidige karakter van het bier goed, het speelt lekker samen. Ik was even bang dat het vettige van de melkchocolade het bier zou kunnen wegcijferen, maar dat deed het gelukkig niet. Zowel in de chocola als in het bier zit iets verwarmends, licht pittigs en ook dat was mooi om te proeven.

RONDE 5:
Smoking Trojka RIS, Russian Imperial Stout, 10.5%. Geschonken vanuit fles. Samenwerkingsproject van Toccamalto (uit Italië, een land wat je in de gaten schijnt te moeten houden wat betreft bier – hmm) en Grateful Deaf (US, een land wat ik al in de gaten had maar ik ben nog enigszins terughoudend). Een vol en romig bier met koffie, chocola, rokerige mout en in de lang hangende nasmaak ook de bitters. Bij dit bier de ‘Puur Rozepeper‘. Ook deze goed in de bitters en gezien roze peper eigenlijk stiekem een besje is ook fruitig. In de combinatie was het vooral de bitter en de chocoladetonen die bij mij over bleven. Het rokerige van het bier en het peperige van het chocola spelen goed met elkaar samen, al had dat gedeelte wat mij betreft nog wel wat heftiger naar voren mogen komen.

RONDE 6:
Librije’s Bier (2014), Gruitbier, 10%. Geschonken uit fles. Een goede proeverij verdient een goede afsluiter, en dat was deze zeker. Speciaal gebrouwen voor restaurant Librije met onder andere gagel, jeneverbes, chilipeper en trekdrop. Inderdaad een hele hoop lagen, er valt veel aan te proeven. Verwarmend, moutig, krentig\laurier (dat zal de gagel en jeneverbes zijn geweest), zoetig aroma. Dit bier werd gecombineerd met de ‘Gember met Countreau‘. Die gember en het grassige proef je inderdaad goed samen met de cacao. Aanvankelijk lijkt de intensiteit van de cacao het kruidige van het bier een beetje af te nemen, maar daarna komt het allemaal ineens weer terug. De pittigheid van de gember sluit dan goed aan bij het kruidige en verwarmende van het bier. Een mooi geheel, dat zeker.

Na afloop heb ik nog een fles Librije’s bier mee naar huis genomen (nee niet gratis), dit is zeker waard om nog eens een keer op een rustig moment te delen en van te genieten. Mocht ik de Smoking Trojka nog eens ergens tegenkomen dan gaat die waarschijnlijk ook nog wel in de winkelmand. De Sumatra IPA.. ach, we zien wel. Voor de rest van de bieren geldt dat ze volop beschikbaar zijn in menig AH, dus dat komt wel in orde. Voor de chocolaatjes is dat wel lastiger, maar ik zal ze in mn achterhoofd houden. Überhaupt leuk om daar eens wat meer in door te proeven in de loop der tijd.

De grote pairing winnaars van deze avond zijn wat mij betreft die van RONDE 2 en RONDE 6, leve fruitigheid en trekdrop!

Al met al een leerzame ervaring dus. Op naar de volgende…

De bieren die uit fles werden geschoken

Vadaag geproefd: Westmalle Dubbel & Stoofschotel

Westmalle is bepaald geen onbekende in de bierwereld, of in de wereld in het algemeen. Veelvuldig verkrijgbaar in menig supermarkt is dit desondanks geen trappistenbier om je neus bij op te halen. Tel daar nog eens bij op dat deze dubbel een prima biertype is om mee te koken en je hebt dubbele winst alom. 

‘De gist laat u op de bodem van de fles en degusteert u best apart.’ Kijk, dat zouden meer bieren wel eens op hun etiket mogen vermelden. Soms is het lastig een bier te beoordelen als het er een is met veel gist onderin de bodem. Of je hebt te weinig bij je eerste paar slokken, of je schenkt alles in 1 keer uit en hebt misschien net even te veel. Een kwestie van smaak? Ik weet nog niet hoe ‘professionele’ proevers dit dilemma oplossen, maar ik benader het per bier. In dit geval weet ik al hoe de Westmalle Dubbel is en kan ik het gerust voluit uitschenken. Bij onbekend bier is dat nog wel eens tricky.

WM1

Naam: Westmalle Dubbel
Brouwerij: Abdij der Trappisten van Westmalle
Stijl: Dubbel
Alc Vol.: 7%
Afkomst: Malle, België

Waar gekocht: Bij Albert Heijn
Hoe geschonken: Uit fles, 33cl
Waar gedronken: Thuis in de huiskamer

Proefnotaties

Uiterlijk
Donker koper, doorschijnend, beetje parelend. Twee vingers schuim, zakt af tot een standvastige, wandklevende 1/2 vinger. Laat een mooi gebroken wit spoor achter.
Aroma
Grassig zoet, mout, kandij. Geen heel indringende geur.
Mondgevoel
Kleine koolzuurbelletjes, prikkelend. Eerste slokken aan de dunne doch goed drinkbare kant. Daarna wordt het voller en steviger van body, zeker als eenmaal al het gist meegeschonken is.
Smaak
Zoetig, moutig en daarna een fijne, niet overheersende bitter als tegenwicht. Grassig, lichte ondertoon van kruidnagel. Bitters blijven hangen in de nasmaak.

Conclusie:
Een klassieke dubbel, nog altijd prima in orde. Frisse koolzuur en bittertjes maken het goed drinkbaar en niet al te moeilijk. Aan te raden om voluit uit te schenken wat mij betreft. Net als de Westmalle tripel in veel situaties een toepasselijk biertje. Voor sommige mensen misschien een beetje gewoontjes, maar ik vind m nog steeds leuk.



Wat eten we er bij vandaag: Stoofschotel

Westmalle dubbel is een flexibel inzetbaar bier. Het kan bijvoorbeeld bij oude kaas, oliebollen, eendeborst, wildvlees of natuurlijk gewoon los. Een van de andere opties is om er je vlees in te stoven, en dat is nou precies wat ik heb gedaan. Stoof met friet, maar dan niet met friet maar met gebakken aardappeltjes.

De stoofschotel van vandaag is gebaseerd op dit recept: http://www.foodbook.nl/recepten/158/stoofvlees-met-bruin-bier-en-ontbijtkoek-omas-draadjesvlees

Ik heb er nog een paar extra ingrediënten aan toegevoegd, een specifiek bier uitgekozen en de hoeveelheden aangepast aan de hoeveelheid vlees. Hier is geen friteuse in huis dus heb ik gekozen voor gebakken aardappeltjes, mijn variant van friet met stoof zogezegd.

Onderstaand recept is voor ongeveer 2 personen.

WM2

Materiaal:

– Braadpan of dutch oven
– Kookpan
– Koekenpan
– Keukenpapier

Ingrediënten:

Voor de stoofschotel:
– (Room)boter
– 400 gram biologisch draadjesvlees (mijn vlees van vandaag komt van Hoeve Biesland in Delft)
– Ongeveer 1/4 ontbijtkoek
– Grove mosterd
– 1 el witte wijnazijn
– 1 1/2 laurierblad
– 1 kruidnagel
– 1 a 1.5 flesje Westmalle Dubbel (meer inslaan kan nooit kwaad..)
– 1 Ui
– 1 a 2 tenen knoflook
– 2 wortelen
– 1/2 Venkel
– 1 Zoete puntpaprika
– 1/2 bakje cherrytomaatjes
– 4-6 kastanjechampignons
– 1/2 peer
– Zout, peper, evt nog tijm.

Voor de gebakken aardappeltjes:
– Biologische vastkokende aardappelen (zoveel als je trek in denkt te hebben)
– Zonnebloemolie
– 1/2 ui, zout, peper

Bereidingswijze:

Voorbereiding:
Haal het vlees minimaal 2 uur van tevoren uit de koelkast voordat je het bereid. Heb je het ingevroren dan kan je het de avond van te voren uit de vriezer in de koelkast leggen. Zorg in elk geval dat al je ingrediënten op kamertemperatuur zijn zodat het vlees niet ‘schrikt’ en taai wordt.
Dat geldt dus ook voor het bier. Je kan het eventueel een beetje opwarmen (niet te warm), maar langzaam op kamertemperatuur laten komen werkt prima.
Als je vlees aan 1 stuk hebt hoef je het niet per sé te versnijden. Het valt vanzelf uit elkaar in je braadpan tijdens het stoven. Mocht je het toch willen versnijden (of is het al voorgesneden) zorg dan dat alle stukken ongeveer even groot zijn, dan weet je zeker dat alles gelijkmatig gaart.

Bereiding:
1) Warm de oven voor op 140 graden. De oven werkt voor mij het prettigst, dan is de warmte overal evenredig verdeeld.
2) Kook de aardappels gaar en laat ze afkoelen in de koelkast. Dan worden ze weer wat steviger om te snijden straks.
3) Snij de venkel in grove stukken. Doe dit ook met de wortelen, paprika, ui en knoflook. Halveer de cherrytomaatjes. Snij de onbijtkoek in plakjes.
4) Bestrooi het vlees met peper en zout en smeer het in met mosterd.
5) Verwarm wat boter in je favoriete braadpan of dutch oven en bak het vlees kort aan. Het hoeft alleen even aan alle kanten dichtgeschroeid te worden en bruin te kleuren. De rest gebeurt straks in de oven.
6) Haal het vlees uit de pan en schep de ui en de knoflook in de pan.
7) Zodra de ui glazig is kan je een flesje bier en de wijnazijn toevoegen.
8) Doe het vlees terug in de pan en voeg de rest van de ingrediënten ook toe, behalve de ontbijtkoek. Laat genoeg ruimte bovenin de pan over om de warmte goed te doen circuleren. Je kan een deel van de ingredienten eventueel ook een uurtje later toevoegen.
9) Besmeer de plakjes ontbijtkoek ruim met mosterd. Bedek de ingredienten met onbijtkoekplakjes.
10) Doe het deksel op de pan, schuif de pan in de oven en wacht. De vorige keer had ik meer vlees en heb ik het een kleine vijf uur door laten pruttelen, dit keer heb ik 3 uur aangehouden.
11) Kijk af en toe hoe het er bij staat en roer het geheel door. Proef zo rond het laatste uur wat je er van vindt en bepaal aan de hand daarvan hoeveel van de overige ingrediënten je er nog bij toe wil voegen. Ik vond het bitter nog wat te sterk overkomen en heb dat gecompenseerd door er een halve peer in blokjes aan toe te voegen. Ook vond ik het een beetje aan de dikke kant dus deed ik er nog een klein scheutje bier bij. Wees voorzichtig met dit finetunen, zonde als je uitschiet met een bepaald ingrediënt.

12) Haal de gekookte aardappelen uit de koelkast en snijd ze met schil en al in plakjes, schijfjes of hoe je het ook graag wilt hebben.
13) Warm zonnebloemolie op middelmatig hoog vuur op in een koekenpan.
14) Zet nu het vuur laag en leg de plakjes naast elkaar neer in de pan. Bestrooi ze met zout, peper en een beetje tijm.
15) Draai de plakjes stuk voor stuk om. Voor mij werkt het goed met een vork en de bolle kant van een lepel, maar vind je eigen methode maar uit in deze. Je kan nu ook een deel van de versnipperde ui toevoegen.
16) Herhaal stap 15 een paar keer totdat je tevreden bent over het resultaat. Haal dan de plakjes uit de pan en leg ze op een stuk keukenpapier op een bord. Dep het geheel even kort af en gooi de aardappels in een schaal.
17) Herhaal stap 14-16 met je volgende portie aardappelplakjes, totdat je genoeg hebt.

18) Haal nu ook de stoof uit de oven. Serveer het geheel met de gebakken aardappeltjes.
19) Eet smakelijk!

Vandaag geproefd: Jopen Oost-Indië Porter & Chocolade, dadels en vijgen

De wereld van de donkere bieren is nog relatief nieuw voor mij. Tot voor kort had ik niet zo veel op met porters en stouts, maar naar gelang de tijd verstrekt wordt het een toch steeds intrigerender hoek. Naast frisse, droge saisons (Saison Dupont, XX Bitter) en geniale fruitbieren (Mariage Parfait Kriek, Rodenbach Caractère Rouge) beginnen met name de koffie en chocoladetonen in veel stouts mij vaker aan te staan. Vanaf daar wordt de overbrugging naar de donkere zijde dan toch wel steeds kleiner.
Porters en stouts, stouts en porters. Ze overlappen elkaar nog wel eens in karakteristieken en daar is niks mis mee. Waarschijnlijk heb ik er nog niet genoeg van geproefd om er een stellige scheidingslijn in te trekken, als daar al sprake van is. Ik probeer het in elk geval langzamerhand allemaal uit, mits het betaalbaar en interessant blijft. En daarom is het leuk dat supermarkten inmiddels ook steeds meer aandurven om mooi bier van alle soorten en stijlen in de schappen te leggen, dan hoef je er ook niet per sé voor af te reizen naar een speciaalbierwinkel (maar doe dat vooral toch maar wel, zo af en toe).

En dat brengt ons bij de Jopen Oost-Indië Porter. “Limited” zegt het label, maar hij is voorlopig echt nog wel veelvuldig te verkrijgen bij de AH. Toch staat het bier niet vermeld op de website van Jopen zelf, geen idee waarom niet eigenlijk. Hoe het dan ook moge wezen, uitproberen kan prima geen kwaad met dit bier.

Naam: Jopen Oost-Indië Porter
Brouwerij: Jopen bier
Stijl: Porter
Alc Vol.: 6,5%
Afkomst: Haarlem, NL

Waar gekocht: Bij Albert Heijn
Hoe geschonken: Uit fles, 33cl
Waar gedronken: Thuis in de huiskamer

Proefnotaties

Uiterlijk:
Diep donkerbruin, voor het oog lijkt het eigenlijk zwart (nog een klein beetje doorschijnend als je het in een bepaalde hoek tegen het licht houdt). Beige schuimkraag, ca 2 vingers dik, zakt daarna af naar een halve vinger en lager. Blijft stevig en wandklevend.
Aroma:
De pale ale hop komt erg naar voren; fruitig, hoppig, zwarte bes, rozijntjes. Maar tegelijk ook rokerige moutige koffietonen.
Mondgevoel:
Volmondig, licht prikkelend koolzuur, romigheid van de schuimkraag mengt er mooi door
Smaak:
‘Zwart’, donker fruit (zwarte bessen, rozijnen). Chocolade, koffie, geroosterd danwel gerookte mout. Alle voorgaande smaken worden in stijl gedragen door de frisse, beetje zurige bitterhop. In de nasmaak vooral de hopbitters en rokerige mouttonen.

Conclusie:
Een lekkere volle porter die dankzij de pale ale hop nog opwekkend fris weet te blijven. Aangenaam bitter nasmaakje wat lang blijft hangen. Om rustig van te genieten.



Pairing experiment: Chocolade, dadel en vijg

En wat eten we hier bij? Nouja er zijn talloze opties natuurlijk (vaak vallen ze bij porters/stouts in de categorie nagerecht), maar voor vandaag doe ik een test met 4 soorten chocolade, 1 soort dadel en 1 soort vijg. Gewoon eens even kijken welke smaken het beste combineren. Ik neem niet zo veel als dat op de foto staat, slechts kleine beetjes per keer. Een hapje chocola, bier, chocola, enz en dan de volgende gang. Tussen de gangen door neutraliseer ik m’n smaakpalet met water en knäckebrood (wederom kleine beetjes).

In volgorde van uitproberen:

  1. Lindt Excellence 70% cacao
  2. Lindt Excellence 85% cacao
  3. Lindt Excellence Intense Cranberry (49% minimum cacao)
  4. Ritter Sport Raisins Hazelnuts (30% minimun cacao)
  5. JA Dadels
  6. Jumbo gedroogde vijgen

Mijn verwachting: Lindt 70% gaat waarschijnlijk goed werken, de vijgen gaan waarschijnlijk prima werken, de rest.. nog geen idee

1) Lindt Excellence 70% cacao. Pure chocolade, pure cacao. Althans, voor 70%. Dit soort chocolade is altijd leuk om trapjes mee te maken en te kijken wat het doet met je smaakpapillen. In dit geval merkte ik het volgende op:
Het bier maakt de chocola minder cacao-achtig en meer richting tabak. Andersom zorgt het chocola dat het bier iets zuurder en fruitiger smaakt. Grappig effect, niet onaardig.
2) Lindt Excellence 85% cacao. Van 70% cacao naar 85%. Dat kan nogal een verschil in beleving uitmaken, probeer maar eens uit. In dit geval viel me het volgende op:
Het bier lijkt de cacao en de chocoladebitters te neutraliseren en er blijft minder van de chocoladesmaak over. Het bier overheerst te veel of de bitters lijken te veel op elkaar om te ‘vibreren’. Interessant om te constateren.
3) Lindt Excellence Intense Cranberry. Heel zoet (zo na die 85% cacao in elk geval), frisfruitig chocola, zuurtje van de cranberries. Leuk genoeg rijmt dit prima met het hoppige  pale ale zuur en de donkere fruittonen. Ze dragen en versterken elkaar op harmonieuze wijze zonder elkaar weg te cijferen. Een prima balans, lekker.
4) Ritter Sport Raisins Hazelnuts. Romig, melkchocolade, fruit, noten. Het meeste wordt weg gespoeld door het bier, al blijft er nog wel een laagje romigheid van de melkchocolade over dat op zich het bier weer romiger maakt. Maar toch niet echt wat ik zoek.
5) De JA Dadels zijn niet de meest zachte of kwalitatief hoge dadels in het assortiment, maar we gaan het er toch maar mee proberen. Op zichzelf staand zijn ze zoet, suikerig, gaat een beetje door je neus. Met de porter worden alle smaken gelijk weg gespoeld. Misschien nog een restlaagje suiker, maar verre van gebalanceerd.
6) Jumbo gedroogde vijgen. Ik weet erg weinig van vijgen af, dit is zo’n beetje m’n eerste bewuste kennismaking in pure vorm. Ongetwijfeld zullen ook hier kwalitatief veel betere versies van te verkrijgen zijn. Op zichzelf: Ruikt zurig, pijptabak. De smaak is zoeter dan dadels, meer richting wat ik altijd ‘wijnbal’ noem, maar desondanks toch minder suikerig. Smaakt op zich OK naast het bier, maar bier noch fruit lijkt elkaar heel helder ‘op te pakken’. Ergens op de achtergrond doet de hop iets met de fruitzuren, maar het is me niet duidelijk.

Conclusie:
De duidelijke winnaar in deze smaaktest is: Lindt Excellence Intense Cranberry! Gefeliciteerd chocolade, jij mag met de rest van dit bier opgegeten worden. En met mijn verwachting zat ik er redelijk naast, maar gelukkig had ik uiteindelijk ook een goede gok er tussen zitten. Staat genoteerd.