Wat werkt, wat werkt niet? Dat is altijd de vraag tijdens een avondje smaken ontdekken en een leuke vraag om pogen te beantwoorden. Toen ik begin dit jaar ergens las dat Rodenbach en grijze garnalen (aka Hollandse garnalen) een heuse nationale delicatesse in België is dacht ik maar één ding: Dat moet op de proef gesteld worden! Zodoende was het tijd om eens iets te regelen.
Dinsdagavond was het zo ver. Het was een gezellige avond thuis met vrienden wat betekent dat ik eigenlijk geen notities of foto’s maakte en dat het ook niet helemaal methodisch verliep, maar ik zal desondanks proberen een samenhangend verslagje neer te zetten 😉

Uiteindelijk bestond het eetgedeelte van de avond uit een gemengd banket waar heen en weer uit gekozen kon worden met bieren die rondom het thema erbij bedacht waren:

Hoofdingrediënten:

•  Grijze garnalen (besteld via van Es)
•  Mosselen (Jumbo) gekookt in Gulden Draak en soepgroenten
• Zeeuwse creuse Oesters (Hanos)

Bijzaken:

•  Broccoli, gemengde winterpaddestoelen met uitjes en rozemarijn, haricots vers, foccacia, Gemengde sla met rucola en snijbiet, diverse sauzen.

Hier volgt een lijstje met de meest coherente pairings-ondervindingen:

Combinatie 1 (topkoks mogen nu wegkijken)

Spijs: Hollandse garnalen met mayonaise
Bier: Rodenbach/Rodenbach vintage 2012

Het begon allemaal met een bord vol: Garnalen, foccacia, broccoli, salade, haricots vers, mayonaise, peper. Al gauw bleek dat de peper te overheersend was, zonde van die mooie garnaaltjes. De sla gaat wel, mits je weinig gebruikt (minder dan op het bord ligt hier) want rucola is nou eenmaal sterk van smaak. Voor de paddestoelen geldt ook dat de smaak (umami) sterk naar voren komt, dus ook niet te veel gebruiken en dan gaat het goed. Zowel de slechts kort gekookte broccoli als de haricots vers hadden het voordeel dat ze enigszins neutraliserend werken en ook nog een beetje de maag weten te vullen. Geen onaardige aanvulling.

Uiteindelijk bleek de beste combinatie sterk op het less is more principe te steunen: Garnalen, mayonaise en een Rodenbach. Meer niet, broodje is ook niet nodig. Dan werken de smaken perfect op elkaar in en begrijp je wat die Belgen er nou zo goddelijk aan vinden. Het zoete van de garnaal wat ideaal balanceert met het fruitige van het bier, het zure van de mayonaise (mogelijk dat het met whiskysaus iets minder fris zou zijn geweest in dit geval) en het zuur van de Rodenbach eveneens en in alledrie de elementen een zekere romigheid die het allemaal met elkaar verbindt. Mooi spul. Je kan ook prima een Rodenbach vintage 2012 gebruiken, al heeft die wel iets meer de neiging om te overheersen wegens meer houtigheid en zuur. Probeer het maar eens uit zou ik zo zeggen, het bier alleen al is erg goed.

Combinatie 2

Spijs: Mosselen gekookt met soepgroenten en Gulden Draak
Bier: Rodenbach Vintage 2012

De mosselen met Gulden Draak kwamen een beetje spontaan in het menu, maar bleek een leuke vinding te zijn. Ik moest even nadenken over wat voor bier daar bij zou moeten (Gulden Draak zou wat zwaar zijn gevallen, qua alcohol en sterke karameltonen), maargoed de Rodenbach stond toch nog open dus laten we die dan maar doen.
‘Ja doe maar, dan komt het zuur van de Rodenbach mooi naar voren’ zei de kok in kwestie half spottend, maar zo werkte het inderdaad wel. De zoete tonen van de zachte mosselen namen de zoete tonen van de Rodenbach weg en meer bitter en zuur kwam naar voren (en dit was al de zuurdere 2012 variant). Zo kan je dus van een Rodenbach een milde geuze maken, grappig. En lekker natuurlijk!

Verder bleken de paddestoelen en broccoli ook geen slechte keus bij de mosselen, maar ik kon me ook hier het beste op de smaken concentreren als er weinig op het bord lag. Eigenlijk zat er al genoeg smaak in de mosselen alleen, er hoefde niks meer bij. Wederom een genietmomentje.

Combinatie 3

Spijs: Zeeuwse creuse Oesters
Bier: Abdij Averbode/Scheldebrouwerij Oesterstout

Inmiddels was de Rodenbachfase wel zo’n beetje voorbij en werd de Averbode aangebroken. Een op zichzelf al een erg goed biertje waar ik kennis mee had gemaakt tijdens de Masterclass van Fiona eind vorige maand. Toen bedacht ik me dat dat wel eens lekker met mosselen zou kunnen zijn.. of met oesters misschien!
Het bleek een goede keus en wat mij betreft ook wel de winnaar van de avond. Het metalige zout en zilt van de oesters sloot prima aan op het licht zwavelige en gistige blonde bier. De frisse hop en fruittoontjes zorgden dan weer voor wat contrast, zoals champagne dat bijvoorbeeld ook kan doen. En dan mooie koolzuur om de gelukkig niet al te snotterige oester naar binnen te dragen. Heerlijk.

Uiteraard moest ook wel even de oesterstout met de oesters uitgeprobeerd worden, daar had ik het voor in huis gehaald. De zilten van het bier en van de oesters vonden elkaar aardig, het zoet nam veel van de toch wel redelijk zoute oesters weg en maakte het geheel een zachtere ervaring. Ik was wel nog een beetje te veel onder de indruk van de frisse gistige Averbode om om te schakelen naar een donker zoetziltige stout, maar dat de combinatie oesterstout-mosselen prima werkt dat bleek al te goed. Dat vraagt om een rematch.!

Dit waren wat praktijkvoorbeelden van hoe dat kan gaan, zo’n experimentele proefavond. De gasten waren in elk geval erg tevreden en ik ook, alleen daarom was het al een goede avond. Er zijn nog wat scheermessen en Noorse garnalen over, dus er kan nog wat uitgeprobeerd worden deze week. Jum!