Na drie dagen grijze regenval mag vandaag de zon weer eens schijnen. Diezelfde zon die afgelopen zondag zo mooi scheen toen ik door Bodengraven liep achter waarschijnlijk niet precies dezelfde wolken die ook toen mooie vlokkige patronen in de blauwe lucht vormden. Het is tijd voor een korte terugblik.
Brouwerij De Molen had het op Facebook vermeld: vandaag zou de lancering van een nieuwe variant van de Tsarina Esra plaatsvinden: De Tsarina Esra Ardberg BA met Brett. Een imperial stout van 11% gelagerd op Ardberg whiskyvaten èn ook met wat wilde gist toegevoegd. Nu ben ik niet de allergrootste Ardbergfan, maar als er met Brettanomyces wordt gespeeld (doorgaans garant voor friszure tonen aan je brouwsel) dan is mijn interesse automatisch opgewekt. Zodoende ging ik eindelijk eens kijken hoe het brouwcafé er daar uit ziet, gelijk maar eens een stukje sfeer en biercultuur proeven.
Die sfeer was vandaag wat aan de meer drukke kant, wat logisch is als je gratis proefglaasjes uitdeelt bij de lancering van je nieuwe bier. Maar zeker een gezellig café en het bleef allemaal in elk geval het eerste half uur prima overzichtelijk. Na de korte introductie van het bier kon ik een (toen nog) mooi rustig hoekje vinden om de eerste indruk van de Tsarina Esra Ardberg BA op me in te laten werken, en daarna kon ik net de grootste drukte voor zijn in het knusse kleine bierwinkeltje.
Naam: Tsarina Esra Ardberg BA met Brett
Brouwerij: Brouwerij De Molen
Stijl: Imperial Porter
Alc Vol.: 11,1%
Afkomst: Bodegraven, Nederland
Waar verkregen: Bij De Brouwcafé De Molen
Hoe geschonken: Vanuit fles in proefglas (ca 21 cl)
Waar gedronken: In het café
Van de Tsarina Esra waren eerder al diverse varianten uitgekomen: eentje op bourbonvaten, eentje op cognacvaten, een Eisbock variant van maar liefst 18.6% (volgens ratebeer). Deze Ardberg Esra kan je enkel ter plekke bij de Molen verkrijgen, tenzij je in Shanghai woont want daar wordt het naar geëxporteerd. Ik heb ik zelf de andere varianten allemaal niet geproefd, geen idee of dat nog mogelijk is of dat het allemaal tijdelijke produkten waren. Sterker nog: ik weet nog niet eens hoe de gewone Esra smaakt, dit was dus gewoon een mooie blinde proef.
Proefnotaties (eerste indruk)
Uiterlijk:
Diepzwart, ondoorzichtig. Romige doch dunne, beige schuimlaag, fijne belletjes. Ik zag niet veel carbonatie, kan zijn dat ik niet goed gekeken heb (sorry)
Aroma:
Het eerste wat opvalt is de enorme rokerigheid van de Ardberg. Verder ook iets zurigs, donker fruit, alcohol, geroosterde mout
Mondgevoel:
Eigenlijk best een vrij makkelijk drinkbaar (als in relatief dun) bier qua body. Het is niet zo stroperig als dat ik het had verwacht, wel een beetje.
Smaak:
Sterk in de jodium en pleister, anderzijds houdt de Brett het wel weer lekker fris. Het geroosterde mout op zit ergens op de achtergrond, het friszurige van de Brett en het fruitige en zoete van de hop zweven als het ware een beetje over die jodiumlaag heen. Op het eind zit nog een beetje plakkerig zoetje wat een beetje naar honing neigt (waarschijnlijk de whisky icm de hop). Dat gaat mee in de lange, rokerige nasmaak.
Conclusie:
Je moet wel even voorbereid zijn op die muur van peatiness. Maargoed, als je weet dat Ardberg gelijk staat aan een hoop pleister en rook in je aroma dan weet je ook dat je daar voor gaat als je dit bier aangaat. Zelf ben ik meer een fan van alles wat met wilde gist te maken heeft dus was ik vooral nieuwsgierig naar hoe dat met elkaar zou gaan samenwerken. Het resultaat is dat je van alles wat hebt. De rokerigheid en jodium overheerst aanvankelijk wel, maar er is ook iets fris hoppigs, zurigs en fruitigs wat het geheel wat makkelijker drinkbaar maakt.
Dit alles bij elkaar maakt het een interessant biertje. Ik kan nog niet zeggen hoe het vergelijkt met de gewone Esra, volgens omstanders was er toch wel een aardig verschil (iets wat ik me kan voorstellen). Het loont in elk geval de moeite om er rustig voor te gaan zitten en te bedenken wat je nou eigenlijk aan het proeven bent.
Ik wist en weet dus nog niet hoe de ‘naturel’ Tsarina Esra smaakt. Zodoende
leek de aanschaf van een ‘sixpack’ wel op zn plaats: 3 Gewone Esra’s en 3 Ardberg. Kan ik ze nog eens met vrienden nabespreken.
Gezien de gunstige prijzen van het lokale shoppen kon ik de verleiding niet weerstaan om toch nog maar even een rondje te maken.
Uiteindelijk kwam de score neer op deze bescheiden verzameling die niet zo snel in de supermakt terug te vinden zijn (misschien sommigen wel, ik heb ze nog niet gezien in elk geval):
Welke bevalt en welke niet? Wel, daar kunnen we uiteindelijk maar op één manier achter komen..
To be continued dus.